Doktryna:
Wierzymy, że Bóg stworzył człowieka, aby mieć przyjaciela. Stworzył go w doskonały sposób, na Swój obraz i podobieństwo. Stworzył go takim, jakim sam jest. Człowiek był ukoronowaniem całego dzieła Stwórcy.
Człowiek był doskonałym stworzeniem - pięknym, mądrym, kreatywnym i pełnym mocy. Człowiek był odbiciem Chwały Wszechmocnego Boga.
Bożym planem dla człowieka było życie w przyjaźni ze Stwórcą, pomnażanie wszystkiego, co od Niego otrzymał, zaludnianie Ziemi i czynienie jej sobie poddaną.
W tym celu Bóg wyposażył człowieka w najlepszy sposób dając mu: wolną wolę, czyli możliwość podejmowania decyzji, władzę, by swobodnie rozporządzał powierzonym mu dobrem oraz zdolność pomnażania.
Dowodem na to, że człowiek był wolny i mógł decydować o sobie, swojej przyszłości i relacji ze Stwórcą a także swobodnie dysponować powierzonym mu dziedzictwem, było drzewo zasadzone w ogrodzie Eden. Drzewo poznania dobra i zła, z którego nie wolno mu było zjeść owocu. Drzewo było daną przez Boga możliwością wyboru życia w posłuszeństwie Jemu.
Człowiek mógł żyć w doskonałej harmonii ze Stwórcą, swobodnie zarządzając ziemią, jednak - zgrzeszył. Okazał nieposłuszeństwo zjadając owoc z drzewa poznania dobra i zła. Zrobił zły użytek z wolności otrzymanej od Boga.
W ten sposób odwrócił się od swego Stwórcy, przekazując tym samym autorytet, który posiadał, w ręce upadłego anioła - szatana, którego posłuchał, i który z tą chwilą stał się księciem tego świata.
Człowiek dokonał złego wyboru. Oddał siebie i świat pod panowanie diabła. Pozbawił siebie i całe stworzenie Bożej Chwały, skazując je na degradację moralną i ekologiczną. Człowiek odrzucił szczęśliwe życie i przyjaźń Boga.
Jednak Bóg natychmiast zdecydował, że nie pozostawi człowieka w takim stanie, ale przywróci go do społeczności ze Sobą. Adam i Ewa byli tymi, którzy jako pierwsi otrzymali obietnicę zbawienia.
Pierwszym etapem, na drodze ku pojednaniu z Bogiem wszystkich ludzi, było nawiązywanie przez Niego relacji z każdym człowiekiem, który Go szukał i pragnął dokonywać w swym życiu wyborów zgodnych z Jego planem dla ludzkości.
Drugim etapem było objawienie przez Boga Jego woli i planów narodowi wybranemu - Izraelowi. Bóg wywiódł ten naród z potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba. Zawarł z nimi przymierze, dał im prawa i ziemię w wieczne posiadanie. Objawił się im i przekazał w ten sposób wiedzę o Sobie wszystkim ludziom. Dał im także obietnice dotyczące ich i całej ludzkości. Wśród nich najważniejszą była obietnica przyjścia na ziemię zbawiciela Mesjasza.
Trzecim etapem było posłanie na ziemię, w wyznaczonym czasie, Mesjasza. Mesjasz był Bożym Synem i pochodził z narodu żydowskiego. Ten Zbawiciel - Jezus, prowadząc bezgrzeszne życie, wypełnił wolę swego Ojca, składając Siebie w ofierze za wszystkich ludzi. Wypełniły się w ten sposób proroctwa przekazane wcześniej Izraelowi. To Jezus dokonał pojednania ludzkości ze swym Ojcem.
Zgodnie z tym, czego uczył, przebywając na ziemi, wiemy, że każdy człowiek, który w Niego uwierzy zostanie przywrócony do społeczności z Bogiem i dostąpi zbawienia. Ofiara złożona przez Jezusa jest całkowicie wystarczająca, by pojednać się z Bogiem i odziedziczyć życie wieczne.
Każdy, kto wierzy w Jezusa i wyznaje Go swoim Panem rodzi się na nowo i staje się zupełnie innym człowiekiem. Staje się Bożym dzieckiem, które ma społeczność z Ojcem i nie musi już nieść ciężaru przekleństw związanych z wcześniejszym, grzesznym życiem. Taki człowiek zostaje wyrwany spod władzy szatana i umieszczony w Bożym Królestwie, pod panowaniem Boga.
Każdy uczeń Chrystusa może przez wiarę zostać napełniony Duchem Świętym i w Jego mocy prowadzić święte i zwycięskie życie.
Najważniejszym nakazem, który Jezus Chrystus przekazał nam, Swoim uczniom, jest głoszenie Dobrej Nowiny o Jego doskonałej ofierze i płynącym z niej błogosławieństwie dla wszystkich ludzi.
Wierzący tworzą ciało Jezusa na ziemi, są Kościołem, którego zadaniem jest kontynuowanie Jego służby. Kościół ma głosić Dobrą Nowinę o Zbawicielu oraz rozprzestrzeniać i utwierdzać Boże Królestwo na ziemi.
Ewangelia, Dobra Nowina jest poselstwem, które zmienia życie wszystkich ludzi, jeżeli tylko są oni gotowi w nią uwierzyć. Jest mocą Bożą, dzięki której ludzie osiągają zbawienie, więź z Bogiem, są uzdrawiani, uwalniani, doświadczają Bożej pomocy i pomyślności w każdej dziedzinie życia, bez względu na sytuacje, w jakich znajdowali się zanim uwierzyli.
Królestwo Boże jest manifestacją Bożego panowania w osobistym życiu wierzących, ich rodzin, kościołów, miast, narodów i kontynentów. Słowo Boże mówi, że "Królestwo Boże to sprawiedliwość, pokój i radość". Jeżeli człowiek jest w Bożym Królestwie, to jego życie emanuje sprawiedliwością, radością i pokojem. Jeżeli Królestwo Boże jest w rodzinie, to rodzina jest szczęśliwa i spełniona, jest oazą Bożej miłości i pokoju. Jeżeli Królestwo Boże jest w kościele, to nie ma w nim bezprawia, niegodziwości, niemoralności, ale panuje radość a wierzący doświadczają pokoju z Bogiem i ze sobą nawzajem. Jeżeli Królestwo Boże jest w mieście, miasto rozkwita i staje się błogosławieństwem dla całych regionów. Jeżeli Królestwo Boże jest w kraju, to staje się on błogosławieństwem dla innych państw.
Wierzymy, że Kościół - Panna Młoda - cały czas przygotowuje się do ślubu z Chrystusem. Oczyszcza się ze swych niedoskonałości i ubiera w szaty dobrych czynów. Powrót Chrystusa po swą Oblubienicę zostanie poprzedzony odnowieniem i wielkim wzrostem liczebnym oraz jakościowym kościoła, ostatnim wielkim duchowym przebudzeniem.
Podstawą naszej wiary jest Pismo Święte, które jest natchnionym Słowem Bożym. Biblia, jest fundamentem tego, w co wierzymy (m.in. tego, co dotyczy Boga, człowieka, Zbawienia, Kościoła, Izraela, eschatologii itd.). Pismo Święte to dla nas źródło zachęty i rozwiązań dla praktycznego życia kościoła i wszystkich wierzących.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz