Życie w mocy Ducha
Mat. 3:11
11. Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.
Mat. 22:29
Mar. 9:1
1. I mówił im: Zaprawdę powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, zanim nie ujrzą Królestwa Bożego, nadchodzącego w mocy.
Łuk. 4:13-14
14. I powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o nim rozeszła się po całej okolicznej krainie.
Oskarżenie Jezusa
Łuk. 20:2
2. I rzekli do niego, mówiąc: Powiedz nam, jaką mocą to czynisz albo kto ci dał moc.
Oskarżenie uczniów - identyczne
Dz.Ap. 4:7
7. I postawiwszy ich pośrodku, pytali się: Jaką mocą albo w czyim imieniu to uczyniliście?
Łuk. 6:19
Łuk. 8:46
46. Jezus zaś rzekł: Dotknął się mnie ktoś; poczułem bowiem, że moc wyszła ze mnie.
Łuk. 24:49
Dz.Ap. 1:8
8. Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.
Dz.Ap. 4:33
33. Apostołowie zaś składali z wielką mocą świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na nich wszystkich.
Dz.Ap. 6:8
Rzym. 15:13
Rzym. 15:19
19. Przez moc znaków i cudów oraz przez moc Ducha Świętego, tak iż, począwszy od Jerozolimy i okolicznych krajów aż po Ilirię, rozkrzewiłem ewangelię Chrystusową.
1 Kor. 4:20
20. Albowiem Królestwo Boże zasadza się nie na słowie, lecz na mocy.
1 Kor. 16:13
13. Czuwajcie, trwajcie w wierze, bądźcie mężni, bądźcie mocni.
2 Kor. 4:7
7. Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby się okazało, że moc, która wszystko przewyższa, jest z Boga, a nie z nas.
MOC W JĘZYKU
Przyp. 18:21
21. Śmierć i życie są w mocy języka, lecz kto nim zyskuje przyjaciół, korzysta z jego owocu.
ZAPOWIEDŹ JĘZYKÓW W ST. TESTAMENCIE
Izaj. 28:10-11 (Brytyjka)
10. Bo paple przepis za przepisem, przepis za przepisem, nakaz za nakazem, nakaz za nakazem, trochę tu, trochę tam.
11. Zaiste, przez jąkających się i mówiących obcym językiem przemówi do tego ludu ten,
Iz 28:10-11 (Tysiąclatka)
10. Bo: Saw lasaw, saw lasaw; kaw lakaw, kaw lakaw; zeer szam, zeer szam.
11. Zaprawdę, wargami jąkałów i językiem obcym przemawiać będzie do tego narodu
PAWEŁ CYTUJE TEN WERSET W 1 KOR 14, 21
MOC GŁUPICH JĘZYKÓW
1 Kor. 1:25-27
25. Bo głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie, a słabość Boża mocniejsza niż ludzie.
26. Przypatrzcie się zatem sobie, bracia, kim jesteście według powołania waszego, że niewielu jest między wami mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu wysokiego rodu,
27. Ale to, co u świata głupiego, wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych, i to, co u świata słabego, wybrał Bóg, aby zawstydzić to, co mocne,
JĘZYKI
Mar. 16:17
Dz.Ap. 2:3-4
3. I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich
4. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał.
Dz.Ap. 2:6
6. Gdy więc powstał ten szum, zgromadził się tłum i zatrwożył się, bo każdy słyszał ich mówiących w swoim języku.
Dwa przykłady otrzymania Dycha Świętego, potwierdzone przez znak mówienia językami:
- DOM KORNELIUSZA
Dz.Ap. 10:44-46
45. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego;
46. Słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga. Wtedy odezwał się Piotr:
- UCZNIOWIE W EFEZIE
Dz.Ap. 19:2-6
2. Rzekł do nich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty.
3. Tedy rzekł: Jak więc zostaliście ochrzczeni? A oni rzekli: Chrztem Janowym.
4. Paweł zaś rzekł: Jan chrzcił chrztem upamiętania i mówił ludowi, żeby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to jest w Jezusa.
Języki są RÓŻNE i mają RÓŻNĄ funkcję
1 Kor. 12:10
10. Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków.
Nie wszyscy mówią językami – przekazując poselstwo (róznica między mówieniem językami do Boga (dla wszystkich) a do ludzi z wykładem (nie dla wszystkich)
1 Kor. 12:28-30
29. Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów?
30. Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają?
Mówienie językami do Boga, jako ogłaszanie tajemnic Bożych.
Ma wielki sens duchowy, gdyż są to proklamacje Bożych planów, które wypełnią się.
Izaj. 55:10-11
10. Gdyż jak deszcz i śnieg spada z nieba i już tam nie wraca, a raczej zrasza ziemię i czyni ją urodzajną, tak iż porasta roślinnością i daje siewcy ziarno, a jedzącym chleb,
11. Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem.
1 Kor. 14:2-40
2. Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza.
Po co wygłasza? By zobaczyć ich wypełnienie!
4. Kto językami mówi, siebie tylko buduje; a kto prorokuje, zbór buduje.
Tylko siebie – więc buduj siebie, mówiąc językami! To nie bezproduktywna paplanina, ale konkretne budowanie.
a. pragnienie apostoła, by wszyscy mówili językami
b. „mniejszy” jest ten kto korzysta z języków – więc korzystaj z tego, nie musisz być „większy” by mieć dostęp do mocy Bożej
Wykorzystywanie 1Kor14 do zwalczania chryzmatów nie ma sensu, bo rozdział ten jest świadectwem potężnego ich występowania w pierwszym kościele. Rozdział te ma znaczenie dydaktyczne (aby wyeliminować zamieszanie na wspólnych spotkaniach) kościoła, ale jest również źródłem informacji o doktrynie Pawła na temat RÓŻNYCH rodzajów języków i ich znaczenie w życiu wierzącego.
6. Tak tedy, bracia, jeżeli przyjdę do was i będę mówił językami, jakiż pożytek z tego mieć będziecie, jeśli mowa moja nie będzie zawierała czy to objawienia, czy wiedzy, czy proroctwa, czy nauki?
7. Wszak nawet przedmioty martwe, które dźwięk wydają, jak piszczałka czy cytra, gdyby nie wydawały tonów rozmaitych, to jak można by rozpoznać, co grają na flecie, a co na cytrze?
9. Tak i wy, jeśli językiem zrozumiale nie przemówicie, jakże kto zrozumie, co się mówi? Na wiatr bowiem mówić będziecie.
10. Wiele, zaiste, jest rozmaitych dźwięków na świecie, i nie ma niczego bez dźwięku;
11. Gdybym tedy nie znał znaczenia dźwięków, byłbym dla tego, kto mówi, cudzoziemcem, a ten, co mówi, byłby dla mnie cudzoziemcem.
12. Tak i wy, ponieważ usilnie zabiegacie o dary Ducha, starajcie się obfitować w te, które służą ku zbudowaniu zboru.
Nie unikając korzystania z tych które służą zbudowaniu mnie – indywidualnego chrześcijanina. Nie mogę budować zboru jeśli wcześniej sam nie jestem przez Boga zbudowany.
13. Dlatego ten, kto mówi językami, niechaj się modli o dar wykładania ich.
Jak ma się modlić o dar wykładania jeżeli wcześniej nie mówi językami?
14. Bo jeśli się modlę, mówiąc językami, duch mój się modli, ale rozum mój tego nie przyswaja.
Modlitwa w językach buduje ducha człowieka, jego centrum, rdzeń życia. Paweł więcej niż inni modlił się językami, nie dziwmy się skąd miał tyle mocy do swojej służby (patrz werset 18)
„W DUCHU” – SYNONIM – „W JĘZYKACH”
Zatroszcz się o równowagę w modlitwie, większość chrześcijan jest „przechylonych na burtę rozumu”. Powody? Brak poznania (słowo i moc), zgorszenie tymi którzy korzystając z języków byli zgorszeniem poprzez braki w uświęceniu i jeśli chodzi o baraki w korzystaniu z rozumu.
15. Cóż tedy? Będę się modlił duchem, będę się modlił i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i rozumem.
Języki służą do modlitwy, do uwielbienia i do śpiewania.
16. Bo jeżeli wysławiasz Boga w duchu, jakże zwykły wierny, który jest obecny, może rzec na twoje dziękczynienie: Amen, skoro nie rozumie, co mówisz?
17. Ty wprawdzie pięknie dziękujesz, ale drugi się nie buduje.
Wielbienie Boga śpiewem w językach jest pięknym wielbieniem Boga!
18. Dziękuję Bogu, że ja o wiele więcej językami mówię, niż wy wszyscy;
Czy Paweł nadużywał języków, skoro modlił się więcej niż Koryntianie, których pouczał o w związku z ich „przegięciami” w tym temacie. Gdyby to był grzech to by się tym nie chwalił!
19. Wszakże w zborze wolę powiedzieć pięć słów zrozumiałych, aby i innych pouczyć, niż dziesięć tysięcy słów językiem niezrozumiałym.
Jedno czego nie robił, w przeciwieństwie do Koryntian, to nigdy nie głosił kazań w językach, bo to bez sensu.
20. Bracia, nie bądźcie dziećmi w myśleniu, ale bądźcie w złem jak niemowlęta, natomiast w myśleniu bądźcie dojrzali.
21. W zakonie napisano; Przez ludzi obcego języka i przez usta obcych mówić będę do ludu tego, ale i tak mnie nie usłuchają, mówi Pan.
Języki były zapowiedziane w Starym Testamencie patrz Izajasz 20. 10‑13, szczególnie polecam przekład wg. Bibli Tysiąclecia.
22. Przeto mówienie językami, to znak nie dla wierzących, ale dla niewierzących, a proroctwo nie dla niewierzących, ale dla wierzących.
Języki są znakiem dla niewierzących, więc nie chowajmy ich „pod łóżko”, bo one są źródłem wielu nawróceń (patrz rozwój chrześcijaństwa i znaczenie jakie w nim odgrywają charyzmatyczne kościoły)
23. Jeśli się tedy cały zbór zgromadza na jednym miejscu i wszyscy językami niezrozumiałymi mówić będą, a wejdą tam zwykli wierni albo niewierzący, czyż nie powiedzą, że szalejecie?
24. Lecz jeśli wszyscy prorokują, a wejdzie jakiś niewierzący albo zwykły wiemy, wszyscy go badają, wszyscy go osądzają,
25. Skrytości serca jego wychodzą na jaw i wtedy upadłszy na twarz, odda pokłon Bogu i wyzna: Prawdziwie Bóg jest pośród was.
26. Cóż tedy, bracia? Gdy się schodzicie, jeden z was służy psalmem, inny nauką, inny objawieniem, inny językami, inny ich wykładem; wszystko to niech będzie ku zbudowaniu.
27. Jeśli kto mówi językami, niech to czyni dwóch albo najwyżej trzech, i to po kolei, a jeden niech wykłada;
Niech mówią! Sobie samym i Bogu!
39. Tak więc, bracia moi, starajcie się gorliwie o dar prorokowania i językami mówić nie zabraniajcie;
Zakaz zakazywania :)
„W DUCHU ŚWIĘTYM” gdy to jest synonim „w językach”
Jan. 4:24
24. Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.
Oddawanie Bogu chwały w językach i rozumem.
Efez. 6:18
18. W każdej modlitwie i prośbie zanoście o każdym czasie modły w Duchu i tak czuwajcie z całą wytrwałością i błaganiem za wszystkich świętych
Zachęta do modlitwy w językach
Judy 1:20
20. Ale wy, umiłowani, budujcie siebie samych w oparciu o najświętszą wiarę waszą, módlcie się w Duchu Świętym.
Modląc się w językach budujesz siebie, swojego ducha, który jest miejscem w którym rodzi się wiara (patrz. budowanie: 1.Kor.14,4 i wiara zrodzona w sercu: Rzymian:10,8-10)
Języki służą również wstawiennictwu. Niewysłowione westchnienia. Współdziałanie z nami Boga w tym wstawiennictwie. Wstawiennictwo to współdziałanie, Boga, wstawiennika i Ducha Świętego, który to wstawiennictwo prowadzi.
Izaj. 42:14
14. Już długo milczałem, nie odzywałem się, powstrzymywałem się; lecz teraz jak rodząca będę krzyczeć, będę zawodzić i skomleć.
Rzym. 8:25-28
26. Podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz