1944 - 2014
Siedemdziesiąt lat w Biblii oznacza koniec niewoli, żałoby i
początek nowej epoki.
- Siedemdziesiąt dni trwała żałoba po śmierci Jakuba w
Egipcie.
1 Moj. 50:3 „Egipcjanie
opłakiwali go przez 70 dni”
- Siedemdziesiąt lat trwała niewola babilońska narodu
wybranego.
2 Kron. 36:21
„Tak wypełniło się słowo Pana, wypowiedziane przez usta Jeremiasza tej treści:
Przez cały czas spustoszenia, dopóki kraj nie odpłaci swoich sabatów, będzie
odpoczywał, aby dopełnić 70 lat” (więcej fragmentów pod spodem)
Dzisiaj mija 70 rocznica wybuch Powstania Warszawskiego.
Bardzo dramatycznego warszawskiego zrywu do walki z hitlerowcami, naznaczonego
nadzieją, że Stalin nie będzie miał jednak ostatecznego słowa. Walki okupionej
niezliczoną ilością ofiar, dewastacją materialnego dziedzictwa miasta i bardzo
zapadającego w emocjonalną zbiorową pamięć Polaków wydarzenia. Jednego z
najważniejszych momentów naszej historii.
Wierzę ,że jest to czas na pozytywne podsumowanie historii
miasta. Jako ci, którzy „najpierw szukają Królestwa Bożego” powinniśmy czynić
takie podliczenia, a jeszcze bardziej jako lud proroczy, powinniśmy w tym
czasie patrząc w przeszłość, prorokować Bożą przyszłość, która jest marzeniem i
planem Króla Królów.
Uderzyło mnie i zastanowiło, gorące i wzruszające przemówienie
gen. Zbigniewa Ścibora-Rylskiego, na uroczystości w Muzeum Powstania
Warszawskiego w dniu 30 lipca. Generał ma teraz 97 lat, był polskim lotnikiem, żołnierz Armii Krajowej, uczestnikiem Powstania Warszawskiego i jest prezesem Związku Powstańców Warszawskich. Ze łzami w oczach wspominał przeszłość, ale przede wszystkim mówił o cudzie jakim jest DZISIAJ, jakim jest dzisiejsza Warszawa, która już nigdy nie miała powstać. Powiedział, że przekazuje pałeczkę
młodym, a pożegnał się wzruszającym, zwyczajnym „do widzenia”.
(Zachęcam do przeczytania przemówienia i obejrzenia zapisu
wideo, jeden z linków zamieszczam pod spodem)
Poczułem się jak przeniesiony do innej rzeczywistości.
Bardzo wyraźnie „usłyszałem” ciszę w temacie nieprzebaczenia, biadolenia i
rozgoryczenia przeszłością. W miejsce tego usłyszałem wyraźnie w jego słowach, wielką
nadzieję na przyszłość, na to co dopiero nadchodzi! Poczułem się jak ten,
któremu zostaje przekazywana pałeczka sztafety. Towarzyszyły mi bardzo
pozytywne emocje, radość, pokój i nadzieja.
I tak też wierzę, przeszłość jest chwalebna, chwała należy
się tym, którzy żyli w zgodzie z wartościami, ale ważniejsze jest to by z
nadzieją i wiarą budować przyszłość! „Polacy mogą naprawdę dokonać cudów!”
Wierzę z całego serca (i prorokuję), że nadchodzi coś nieporównywalnie
większego (być może opłaconego jeszcze większą ofiarą, nie wiem).
Apostoł Paweł napisał, że „najpierw powstaje to co cielesne,
a potem dopiero to co duchowe”(1 Kor 15:46). Cielesna, czyli materialna
Warszawa, rośnie na naszych oczach, jest to coś niebywałych. Tej zmiany nie
potrafią ocenić ludzie młodzi, bo nie widzieli co było wcześnie. To co ma miejsce
dzisiaj - to cud! Jak więc będzie wyglądało to co duchowe? Czy zobaczymy jak
serce Polski powstaje do duchowej pomyślności, duchowego przebudzenia? Do
zaraźliwej gotowości do poświęceń, do świętości, która jest dobrą solą? Do
nadziei, którą można przenieść na inne części kraju? Wierzę, że tak!
Jeśli patriotyzm, wiara, walka i ofiara Powstańców Warszawy
przemawia do wyobraźni wszystkich Polaków, jeżeli dzisiejsza pomyślność miasta
jest powodem zazdrości innych miast Polski, to czy nie możemy spodziewać się i
wierzyć, że podobnie będzie w odniesieniu do tego co duchowe? Zapędzam się, rozmarzyłem
się, bredzę i szaleję? Być może, jednak już w przeszłości tak odczytywano prorocze
słowa, które później się wypełniały.
Przyszłość jest tajemnicą, ale plan dla Polski i Warszawy
już „mieszka” w Sercu Ojca.
Przyjdź Królestwo Twoje. Amen.
_________
Przemówienie:
Zbigniew Ścibor-Rylski, Prezes Związku Powstańców
Warszawskich
http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/wzruszajace-przemowienie-scibora-rylskiego-kochani-polacy-moga-dokonac-cudow-to-jest-cud,454677.html
_________
Inne fragmenty Biblii z liczbą ‘siedemdziesiąt’:
Izaj. 23:15
I stanie się w owym dniu, że Tyr będzie zapomniany przez
siedemdziesiąt lat - odpowiednio do wieku jednego króla - po upływie
siedemdziesięciu lat powiedzie się Tyrowi tak, jak mówi pieśń o nierządnicy:
Jer. 25:11-12
I cała ta ziemia stanie się rumowiskiem i pustkowiem, i
narody te będą poddane królowi babilońskiemu, siedemdziesiąt lat. A po upływie
siedemdziesięciu lat ukarzę króla babilońskiego i ów naród za ich winę - mówi
Pan - i kraj Chaldejczyków i obrócę go w wieczną pustynię.
Jer. 29:10
Bo tak mówi Pan: Gdy upłynie dla Babilonu siedemdziesiąt
lat, nawiedzę was i spełnię na was swoją obietnicę, że sprowadzę was z powrotem
na to miejsce.
Dan. 9:2
W pierwszym roku jego panowania ja, Daniel, zwróciłem uwagę
w księgach na liczbę lat, które miały upłynąć według słowa Pana do proroka
Jeremiasza, nad ruinami Jeruzalemu, to jest siedemdziesiąt lat.
Dan. 9:24
Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono twojemu ludowi i twojemu
miastu świętemu, aż dopełni się zbrodnia, przypieczętowany będzie grzech i
zmazana wina, i przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość, i potwierdzi się,
widzenie i prorok i Najświętsze będzie namaszczone.
Zach. 1:12
Wtedy odezwał się anioł Pana, mówiąc: Panie Zastępów, jak
długo jeszcze nie zmiłujesz się nad Jeruzalemem i nad miastami judzkimi, na
które gniewasz się już siedemdziesiąt lat?
Zach. 7:5
Powiedz całemu ludowi kraju i kapłanom: Jeśli pościliście i
pokutowaliście w piątym i siódmym miesiącu, i to w ciągu siedemdziesięciu lat,
to czy pościliście dla mnie?